Komunikacja rozpoczyna się już w momencie narodzin dziecka. Gdy przytulasz swoje dziecko, ono wie, że przekazujesz mu informacje: „Kocham Cię. Daje ci bezpieczeństwo i ciepło”. Proces uczenia się języka rozpoczyna się podczas zdrowych relacji we wczesnym niemowlęctwie. Dziecko i rodzic tworzą między sobą specjalne połączenia poprzez ich unikalny sposób komunikowania. Eksperci twierdzą, że rodzic sprawia wówczas, że dziecko czuje się bezpieczne a także wpływa na początki jego nauki i rozwoju. Jest wiele narzędzi do rozpoczęcia rozmów… za pomocą słów, dźwięków, dotyku, mimiki, uścisku, głaskania. Wystarczy dobrze się bawić z dzieckiem, a na pewno zostanie to odkryte.
W pierwszych tygodniach i miesiącach życia dziecka, ty i twoje dziecko będziecie dokonywać wielu odkryć, jak tworzyć między wami więzi. Twoja twarz i twój głos przyniesie w odpowiedzi uśmiech dziecka. Twoje dziecko będzie kopać i machać rączkami, aby pokazać, że jest podekscytowane, gdy cię widzi. Będzie patrzyć w twoje oczy, słuchać twojego głosu i uważnie obserwować, jak twoja mimika twarzy się zmienia. Te przyjemne interakcje społeczne są pierwszym krokiem w drodze komunikacji między dzieckiem a rodzicem.
Pierwsze 8 miesięcy w komunikacji z dzieckiem niedosłyszącym
W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy życia dzieci uczą się, jak zwracać uwagę ludzi będących wokół nich i jak angażować się w społeczne procesy z innymi. Ten wczesny rozwój społeczno-emocjonalny jest głównym budulcem dla komunikacji. Interakcje, które traktujemy jako „dziecięce gierki” są niezbędne dla uzyskania początku komunikacji. Gdy dzieci angażują się z innymi, regularnie odpowiadają ciepłem, uśmiechem i oczekiwaniem, że „to będzie zabawa.” Dzieje się tak już od trzeciego do czwartego miesiąca życia i sprawia, że rodzicielstwo staje się satysfakcjonującą przygodą.
Oto przykład tatusia i jego 4-miesięcznej córeczki. Córeczka uważnie przygląda się tatusiowi, który uśmiecha się do niej i mówi, po czym dziecko „odpowiada” swoim głosem i ekspresją twarzy. Następnie kolej na odpowiedź taty. Istnieje tu odpowiedni rytm, dziecko i tata wykonują te czynności na przemian. Podczas takiego kontaktu można odczuć ciepło między nimi.
Komunikacja jest jak mecz towarzyski w siatkówkę lub tenisa. Piłka idzie w tę i z powrotem, następuje wymiana. Dziecko i rodzic wpadają w rytm. Starają się nie odbierać sobie piłki. Cieszą się swoim towarzystwem. Przygotowanie do komunikowania się z dzieckiem jest po prostu… cieszeniem się sobą, wpadaniem w rytm i podejmowaniem społecznych przemian. Należy pamiętać, że każde dziecko jest wyjątkowe … co zachwyca jedno, drugie może wyciszać. Zaufaj intuicji, jak pracować, aby znaleźć rytm, który jest wygodny dla Ciebie i Twojego dziecka. Oferując dziecku taką przyjemność, dajesz mu poczucie bezpieczeństwa i motywujesz do nauki.
Możesz sobie pomyśleć: Co tu takiego specjalnego jest w tym wszystkim? Czy to nie jest to, co mamusie i tatusiowie robią z każdym dzieckiem? Tak, dokładnie tak jest. Pierwsze kroki w komunikacji rodzica z dzieckiem głuchym lub niedosłyszącym wyglądają dokładnie tak samo jak z każdym dzieckiem. Wiadomość, jaką przekazujesz dziecku poprzez swoją twarz, głos i ciało brzmi: „Kocham Cię. Bawmy się dobrze razem”. I każdy maluszek tak to odbierze.
Dokładnie obserwuj swoje dziecko
Zwróć uwagę, jaki jest jego nastrój i spróbuj się w niego wpasować. Jeśli dziecko jest niespokojne, możesz odpowiedzieć sympatyczną mimiką, kojącym głosem.
Zmieniaj ton swojego głosu, by zachęcić dziecko do słuchania.
Dobrze się baw z dzieckiem.
Źródło: www.babyhearing.org
