Chwyt pęsetkowy dziecko zaczyna nabywać w wieku 9–12 miesięcy. Polega on na tym, że kciuk zgina się już prawidłowo i styka z palcem wskazującym podczas chwytania przedmiotów. Jest to umiejętność niezwykle ważna w rozwijaniu motoryki małej. Przekłada się później na umiejętności grafomotoryczne oraz sprawność w czynnościach codziennych, takich jak choćby zapinanie guzików.
Chwyt pęsetkowy można ćwiczyć podczas zabawy w prosty sposób i nie potrzeba do tego wyszukanych przedmiotów. Wystarczą te domowego użytku. Zabawę można przeprowadzać już z dwulatkiem.
Robimy korale!
Potrzebne przedmioty: kawałek sznurka typu dratwa, kolorowe guziki, makaron rurki.
Zabawa polega na wykonaniu niecodziennego naszyjnika. Dziecko ma za zadanie nawlekać guziki naprzemiennie z makaronem na sznurek. Przy okazji ćwiczymy dostrzeganie sekwencji. Można urozmaicić wygląd naszyjnika, dodając do nawlekania okrągłe śrubki (uwaga na małe elementy!), przedziurawione nakrętki od butelek itp.
Kopciuszek
Potrzebne przedmioty: groch, ryż, kasza, fasola, miska, kilka monet pięciogroszowych, skarbonka.
Wszystkie ziarna mieszamy ze sobą w misce. Wrzucamy do nich monety. Dziecko musi wyciągać monety z miski, a następnie odpowiednio je łapiąc, wrzucać do skarbonki. Zabawa nie tylko ćwiczy chwyt pęsetkowy, ale także wspomaga pracę z zaburzeniami integracji sensorycznej poprzez doświadczanie różnych faktur.
Kolorowe słoneczko
Potrzebne przedmioty: koło wycięte z papieru o średnicy ok. 20–25 cm. Podzielone na 4 części w czterech różnych kolorach, spinacze do prania w takich samych czterech kolorach.
Zabawa polega na chwytaniu pęsetkowym spinacza i zaciskaniu go na takim samym kolorze koła, jaki on sam posiada. Dziecko ćwiczy sprawność manualną, musi pracować kciukiem oraz palcem wskazującym, a jednocześnie doskonali umiejętność rozpoznawania kolorów.
Szlaczek z plasteliny
Potrzebne przedmioty: kartka z wydrukowaną lub narysowaną falowaną linią, plastelina.
Zadaniem dziecka jest ugniatanie plasteliny, formowanie w rączkach wałka, a następnie przyklejanie go wzdłuż wydrukowanego/narysowanego szlaczka. Podczas pracy szczególny nacisk należy kłaść na dociskanie plasteliny przy pomocy palca wskazującego do kartki. Dla dzieci nieco starszych można pokusić się o obrazki bardziej ambitne, przedstawiające jakieś konkretne kształty.
