Zabawy kształtujące koncentrację

Dzieciom od urodzenia, a szczególnie we współczesnym świecie, trudno utrzymać koncentrację. Ważne, aby tej sztuki uczyć od najmłodszych lat. Najlepiej w prostych, domowych czynnościach lub poprzez sytuacje życiowe. Kiedy potrzeba większego wsparcia, przydają się konkretne zabawy kształtujące koncentrację. Oprócz samych ćwiczeń, należy też dostrzec przyczyny zaburzeń koncentracji i najlepiej je wyeliminować. W zależności od ich rangi warto też skontaktować się ze specjalistą.

Każda chwila spędzana z dzieckiem sprzyja zapobieganiu powstawania różnorakich nieprawidłowości czy zaburzeń rozwojowych. Stwarzanie dziecku na co dzień sytuacji, w których może osiągnąć sukces, na coś poczekać, dokonać wyboru, opowiedzieć coś spokojnie — przyniesie wspaniały efekt. To właśnie rozsądne chwalenie, motywowanie do działania, chęć wykonania zleconego zadania składają się na sukces dziecka. Poniższe ćwiczenia, gry i zabawy oprócz korzystnego wpływu na koncentrację, wspierają także sfery intelektualną, emocjonalną i społeczną. Oczywiście poza nimi istnieje wiele gotowych i ciekawych gier oraz zabaw w sprzedaży. One również są dobre, nie zawsze jednak warto korzystać z gotowców. Najprostsze czynności mogą okazać się kluczem do sukcesu, a właściwa zakupiona gra — pierwszą nagrodą.

składanie obrazka z części wg wzoru lub bez niego;
układanie patyczków na wzorze, wg wzoru lub bez niego (tworzenie patyczaków, obrazków);
nawlekanie korali z odtwarzaniem prostych rytmów i sekwencji, np.: koło, kwadrat, trójkąt, lub kolorów;
układanki geometryczne płaskie wg wzoru (mozaiki, tangramy);
dobieranie par jednakowych obrazków spośród wielu;
odwzorowywanie prostych szlaczków z elementami literowymi;
kalkowanie szlaczków i obrysowywanie figur;
wyszukiwanie ze zbioru różnych figur dwóch takich samych (np. Memory, Dobble);
porównywanie obrazków — wyszukiwanie różnic i podobieństw;
dorysowywanie brakujących elementów w obrazku;
wyszukiwanie szczegółów, elementów na ilustracjach;
zabawy z labiryntami (wodzenie paluszkiem po ścieżkach, rysownie ołówkiem, wyszukiwanie możliwych dróg dotarcia do celu);
zabawy w „Co zmieniło miejsce?”, „Gdzie jest błąd” — odtwarzanie z pamięci uprzednio zaobserwowanych przedmiotów;
zapamiętywanie kolejności prezentowanych obrazków (pamięć sekwencyjna, wzrokowa);
naśladowanie sekwencji ruchów (pamięć sekwencyjna, ruchowa);
proste układy taneczne i piosenki z pokazywaniem;
wierszyki z pokazywaniem;
odszukiwanie w zestawie obrazków demonstrowanych w określonej kolejności;
odtwarzanie układów figur geometrycznych — zapamiętywanie i odtwarzanie listy eksponowanych przedmiotów;
wskazywanie brakujących przedmiotów wcześniej eksponowanych;
ćwiczenia rozmachowe: kreślenie pędzlem na dużych arkuszach; pogrubianie konturów, czyli obwodzenie po śladzie linii pojedynczych szerokim pędzlem, mazakiem, kredą;
sytuowanie przedmiotu/ów względem innego, np. „Połóż klocek na stole, pod krzesłem, na krześle” itp.;
zamalowywanie figur geometrycznych wg wzoru;
łączenie punktów tworzących figurę;
wycinanie po linii;
układanie klocków według wzoru (budowanie według instrukcji);
porównywanie relacji przestrzennej obiektów;
ćwiczenia orientacji kierunkowej w schemacie ciała;
ćwiczenia orientacji kierunkowej w przestrzeni;
wysłuchiwanie i rozpoznawanie dźwięków pochodzących z najbliższego otoczenia (np. szelest kartek, odgłosy pojazdów, odgłosy przyrody — łąki, zwierząt, deszczu);
wysłuchiwanie i różnicowanie dźwięków ze względu na natężenie (cicho–głośno, wysoko–nisko);
odnajdywanie ukrytych przedmiotów wydających dźwięki;
wysłuchiwanie i odtwarzanie prostych rytmów;
wyklaskiwanie rytmu i układanie klocków wg słyszanego rytmu;
ćwiczenia pamięci i uwagi słuchowej, np. powtarzanie zdania złożonego, słuchanie bajek i odpowiadanie na pytania, aktywne czytanie, nauka krótkich wierszyków, wyliczanek, piosenek, rymowanek, przysłów, powtarzanie cyfr, słów, zdań.

Na podstawie:

Lasok M., Koncentracja przedszkolaka i ucznia, „Bliżej Przedszkola”, 10.97 październik 2009, s. 43.

Świat Mojego Dziecka