strategie nauczania i uczenia się

4 strategie nauczania i uczenia się

Wincenty Okoń, polski pedagog i autorytet w zakresie dydaktyki, proponuje przede wszystkim 4 strategie nauczania i uczenia się. Sprzyjają one realizacji zaleceń programowych, stanowiąc „wypróbowany i systematycznie stosowany układ czynności nauczycieli i uczniów, realizowanych świadomie w celu spowodowania założonych zmian w osobowości uczniów”. Strategie nauczania i uczenia się wspomagają wszechstronny rozwój dziecka oraz ułatwiają naukę przez zabawę, tak naturalną. Bez trudu wykorzysta się je w pracy indywidualnej w domu, ponieważ opierają się na podstawowych umiejętnościach i zainteresowaniach dziecka. Poniżej wybrano metody wykorzystywane do pracy z dziećmi w różnych warunkach i sytuacjach edukacyjnych. Czytaj więcej o 4 strategie nauczania i uczenia się

zabawa z angielskim dla najmłodszych

Zabawa z angielskim dla najmłodszych: Go and Stop! — Idź i zatrzymaj się!

Nauczanie języka angielskiego w grupie najmłodszych dzieci, np. w wieku 2 lat, wydaje się być trudnym zadaniem. Wyzwanie może stanowić nie tylko pogodzenie naturalnej potrzeby ruchu dzieci z nauką angielskich zwrotów, lecz przede wszystkim tzw. silent period. Jest to taki etap przyswajania języka obcego, w którym dzieci nie wykazują chęci do powtarzania wyrazów. Sprawdzonym przeze mnie sposobem rozwiązania owego problemu jest zabawa z angielskim dla najmłodszych — Go and Stop!.

Zabawa ta dodatkowo kształci w dziecku poczucie rytmu oraz wrażliwość na muzykę. Rozwija zmysł słuchu, szczególnie percepcję słuchową oraz równowagę.

Czytaj więcej o Zabawa z angielskim dla najmłodszych: Go and Stop! — Idź i zatrzymaj się!

O czym należy pamiętać, ucząc dziecko

O czym należy pamiętać, ucząc dziecko

Poznajemy świat poprzez zmysły i w ten sposób aktywizują się u nas podstawowe i złożone operacje umysłowe. Działania na etapie dziecka mają początkowo charakter zewnętrzny. W toku powtarzania schematów i gromadzenia różnorodnych doświadczeń stają się one bardziej uzewnętrznione. Zostają dołączone i zintegrowane z istniejącym stanem wiedzy. Kluczowa jest rola kompetentnego rówieśnika lub dorosłego, który inspiruje, zachęca i dzięki któremu dziecko jest w stanie wykonać zadania wykraczające poza sferę jego aktualnego rozwoju.

Dziecko dzięki codziennej aktywności konstruuje trzy rodzaje wiedzy: fizyczną (wiedza o przedmiotach), logiczno-matematyczną (operacje umysłowe dokonywane podczas działań na przedmiotach) i społeczną (jej podstawą są interakcje społeczne). W toku działań występuje twórcza konfrontacja różnych punktów widzenia i uczenia się od innych. Według Lwa Siemionowicza Wygotskiego dzięki interakcjom z dorosłymi i rówieśnikami dziecko ma możliwość obserwowania i naśladowania. W ten właśnie sposób rozwijają się wyższe funkcje umysłowe.

Przystępując zatem do nauki, nawet w formie zabawy, należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach: Czytaj więcej o O czym należy pamiętać, ucząc dziecko