people-220039 1280

Wsparcie terapii logopedycznej w domu

Samo posłanie dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym do specjalisty raz w tygodniu (albo nieraz rzadziej) nie przyniesie takich rezultatów, jakbyśmy oczekiwali, jeśli w domu dziecko nie utrwala ćwiczonych sprawności aparatu mowy. Każdy rodzic powinien pamiętać, że logopeda zadaje zestaw ćwiczeń, które naprawdę warto wykonywać systematycznie, i udziela zestawu wskazówek do pracy z dzieckiem w domu. Wsparcie terapii logopedycznej ćwiczeniami w domu jest niezwykle istotne i przyspiesza rezultaty.

A oto kilka dodatkowych porad, których stosowanie zaowocuje postępami w terapii logopedycznej, wzbogaci zasób słów malucha oraz sprawi, że przedszkolak będzie wypowiadał się chętnie i bez trudu.

Domowe wsparcie terapii logopedycznej przedszkolaków

    1. Mów do dziecka jak najwięcej, powoli i wyraźnie (tzw. kąpiel słowna, jeśli do tej pory nie była wykonywana). Komentuj, co aktualnie robisz albo co robi twoje dziecko. Różnicuj intonację wypowiedzi. Dołączaj gestykulację. Nazywaj przedmioty z najbliższego otoczenia.
    1. Nie zdrabniaj słów (zdrobnienia przeszkadzają w rozwoju mowy; takie wyrazy brzmią podobnie). 
    1. Sprawdź, czy dziecko rozumie, co do niego mówisz, czy wykonuje twoje polecenia, np. „Pokaż oko”, „Przynieś misia”, „Podaj książeczkę”, „Odnieś piżamkę na łóżeczko”. Można przy tym wykorzystać także zabawy na przykład Małpka mówi lub w rymowane pokazywanie części ciała.
    1. Zaobserwuj, czy dziecko prawidłowo oddycha, gryzie (a nie odrywa kawałków jedzenia), żuje i przełyka pokarmy. Przyjrzyj się jego narządom mowy — językowi i wargom. Spróbuj ćwiczeń ortofonicznych.
    1. Zbadaj, czy twoje dziecko nie ma problemów ze słuchem.
    1. Ucz maluszka koncentrowania wzroku na rozmówcy. Patrz na dziecko, kiedy do niego mówisz.
    1. Zachęcaj dziecko do rozmawiania, stymuluj jego potrzebę wyrażania emocji, chwal za każdą reakcję głosową.
    1. Nie wyręczaj dziecka w mówieniu, nie przerywaj mu w pół zdania, nie dokańczaj wypowiedzi za dziecko, nie wyśmiewaj jego nieudanych prób powtarzania wyrazów.
    1. Prowokuj sytuacje, w których dziecko ma szansę jak najwięcej mówić. Zadawaj pytania. Powtarzaj trudne wyrazy, ale nagminnie nie poprawiaj nieprawidłowych gramatycznie form ani nie wymagaj w pierwszej próbie nienagannej artykulacji.
    1. Zachęcaj maluszka do naśladowania odgłosów zwierząt bądź przyrody, np. „Jak robi krówka? Mu, mu…”, a także pojazdów „A teraz jedziemy pociągiem. Ciuch ciuch ciuch”, bawiąc się autkami naśladujecie ich odgłosy „Brum, brum. Pi, pi, pi”.
    1. Czytaj dziecku książeczki, np. przed snem (zamiast wieczorynki albo niej). Nazywaj to, co znajduje się na rysunkach. Podpowiadaj dziecku pierwsze sylaby słów, prosząc o nazwanie przedmiotu na ilustracjach. Zachęcaj dziecko do dokańczania znanych mu już zdań, wierszyków lub czytajcie z podziałem na role (po jednym wersie/zdaniu). O wadze czytanie książek przeczytasz w artykule Dzieci uwielbiają, gdy rodzice im czytają!.
    1. Ogranicz dziecku nabywanie wzorców wymowy z przekaźników elektronicznych — komputera, laptopa, smartfona, tabletu, telewizora.z dzieckiem
    1. Śpiewaj dziecku, czytaj mu i ucz je wierszyków (np. Marzena marzy, Co kotek miał), rymowanek (np. Dec, dec kobyła), przysłów i wyliczanek (np. paluszkowych) — w ten sposób ćwiczysz także słuch muzyczny.
    1. Ucz nie tylko komunikacji werbalnej, ale także niewerbalnej — kontaktu wzrokowego, gestów, mimiki twarzy itp.
    1. Nie zapominaj o gimnastyce buzi i języka, np. codziennej Musztrze języka, masujcie sobie wzajemnie policzki, zachęcaj szkraba do naśladowania cmokania, ssania, mlaskania, parskania, robienia dzióbka z warg, oblizywania ust, przesuwania języka po podniebieniu, pica przez słomkę itp.
    1. Pozwól dziecku robić miny przed lustrem — ćwicząc język, wargi i żuchwę.
  1. Zapewnij dziecku kontakt z rówieśnikami, idź z nim na plac zabaw, zapisz do przedszkola lub żłobka, by zmotywować malucha do komunikowania się z innymi. Nie porównuj jednak zdolności językowych własnego dziecka do innych maluchów.

Polecamy również:

Logopeda w domu
Kiedy powinniśmy się niepokoić o rozwój mowy naszego dziecka
Ćwiczenia pomagające zwalczyć nawyk otwartych ust
Rozchylona buzia dziecka – przyczyny i konsekwencje

i inne artykuły z zakresu wsparcie terapii logopedycznej w domu.

Post Author: Maryla Błońska

Logopeda i terapeuta, doświadczony edytor, nauczycielka i matka trzech skarbów; swoje zainteresowania skupia wokół językoznawstwa i logopedii, poprawności językowej w mowie i piśmie, typografii, dysleksji, neuroedukacji oraz aktywnego rodzicielstwa bliskości i świadomego wychowywania dzieci. Poszukuje również metod wczesnego diagnozowania i zapobiegania zaburzeniom o podłożu dyslektycznym. Wybierając zabawy edukacyjne, analizuje je pod kątem frajdy sprawianej dziecku oraz sposobu oddziaływania na rozwój malucha. Wizytówka w sieci: ekoslowko.blogspot.com.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *