zabawy kształtujące koncentrację

Zabawy kształtujące koncentrację

Dzieciom od urodzenia, a szczególnie we współczesnym świecie, trudno utrzymać koncentrację. Ważne, aby tej sztuki uczyć od najmłodszych lat. Najlepiej w prostych, domowych czynnościach lub poprzez sytuacje życiowe. Kiedy potrzeba większego wsparcia, przydają się konkretne zabawy kształtujące koncentrację. Oprócz samych ćwiczeń, należy też dostrzec przyczyny zaburzeń koncentracji i najlepiej je wyeliminować. W zależności od ich rangi warto też skontaktować się ze specjalistą.

Każda chwila spędzana z dzieckiem sprzyja zapobieganiu powstawania różnorakich nieprawidłowości czy zaburzeń rozwojowych. Stwarzanie dziecku na co dzień sytuacji, w których może osiągnąć sukces, na coś poczekać, dokonać wyboru, opowiedzieć coś spokojnie — przyniesie wspaniały efekt. To właśnie rozsądne chwalenie, motywowanie do działania, chęć wykonania zleconego zadania składają się na sukces dziecka. Poniższe ćwiczenia, gry i zabawy oprócz korzystnego wpływu na koncentrację, wspierają także sfery intelektualną, emocjonalną i społeczną. Oczywiście poza nimi istnieje wiele gotowych i ciekawych gier oraz zabaw w sprzedaży. One również są dobre, nie zawsze jednak warto korzystać z gotowców. Najprostsze czynności mogą okazać się kluczem do sukcesu, a właściwa zakupiona gra — pierwszą nagrodą.
Czytaj więcej o Zabawy kształtujące koncentrację

wpisywanie dziecka w role

Jak nie programować dziecka? — Wpisywanie dziecka w role

Ty leniuchu!
— Ale z ciebie bałaganiarz!
Straszna z ciebie złośnica i maruda!
Musisz tak wszystko przeżywać?
Potrafisz się tylko poddawać i płakać!
Zostaw to, bo znowu wylejesz! Lepiej już nie pomagaj…
Myślisz tylko o sobie!
Nie mogę na ciebie liczyć!
Nic z ciebie nie będzie!
Jesteś okropny!

Jak często zdarza się nam — rodzicom, wychowawcom, opiekunom — wypowiadać te i podobne stwierdzenia? Jak wcześniej zaczynamy programować dzieci na określone zachowania i wpisywać je we wzorce? I to negatywne, które nie są pożądane. Robimy to nieświadomie, ponieważ cel powyższych wypowiedzi jest zupełnie inny. Mają one przede wszystkim uświadomić dziecku, co robi nie tak i jak ma poprawić swoje zachowanie. Niestety tak się nie dzieje… Mały człowiek bardzo szybko utożsamia się z przypisywaną mu po raz kolejny wadą, łatką. Za każdym razem, gdy powtarzamy pewne zwroty i wyrażenia, docieramy do podświadomości naszych dzieci i programujemy je, chociaż nie mamy takiego zamiaru. Istnieją wyjścia z tego błędnego koła, jakim jest wpisywanie dziecka w role. Czytaj więcej o Jak nie programować dziecka? — Wpisywanie dziecka w role

nauka zasad zycia społecznego

Nauka zasad życia społecznego — 12 podstawowych reguł

Jako rodzice posiadamy coraz większą wiedzę na temat wspomagania rozwoju dziecka, optymalnego nauczania go, dbania o prawidłowy rozwój od pierwszych chwil życia. Wielu rodziców z zaangażowaniem pomaga maluchom w zdobywaniu kolejnych podstawowych umiejętności i kompetencji, jak chodzenie, mówienie, pisanie, rysowanie, liczenie. W starszym wieku, okazuje się jednak coraz częściej, że pojawiają się trudności z funkcjonowaniem dzieci w grupie. Na jedne dzieci skarżą się nauczyciele, na inne rodzice rówieśników, a kolejne same żalą się rodzicom ze swych niepowodzeń. Najczęściej dotyczy to niekulturalnego zachowywania się i nieuprzejmych odzywek, braku zrozumienia oraz szybkiego, pochopnego, ale bardzo dosadnego oceniania przez innych. Dziecko, zniechęcone nieudanymi relacjami z otoczeniem, najczęściej zamyka się w sobie.

Nauka zasad życia społecznego — po co i dla kogo?

Czytaj więcej o Nauka zasad życia społecznego — 12 podstawowych reguł

gdy dziecko jest niegrzeczne

Gdy dziecko jest niegrzeczne

Każdy rodzic marzy, aby jego dziecko było wspaniałe. Już podczas ciąży wielu rodziców roztacza przed sobą cudowną wizję swojej pociechy. Zastanawiają się, jak będzie wyglądać, które cechy przejmie po mamie, a które po tacie. Niektórzy planują nawet wstępnie przyszłości dziecka. Jest ona zawsze kolorowa, a nasza pociecha jest grzeczna, dobrze wychowana i odnosi wiele sukcesów. Co zrobić, gdy dziecko jest niegrzeczne? Ma jednak ciężki charakterek, lubi psocić i nie słucha rodziców. Czy gdzieś został popełniony błąd? Czytaj więcej o Gdy dziecko jest niegrzeczne

chwalenie dziecka

Moc pochwały — czyli rozsądne chwalenie dziecka

Najlepszym miejscem pod słońcem na ziemi jest dom,
w którym dokłada się wszelkich starań,
aby odkryć i nagrodzić oklaskami talenty
i uzdolnienia każdego członka rodziny.
(G. Mac Donald)

Pochwały i zachęty pomagają dziecku kształtować własną samoocenę, dodają wiary w możliwości, pomagają lepiej radzić sobie z problemami i stresem. Chwalone dziecko czuje się bezpiecznie i chętniej słucha rodzica. Chwalenie dziecka ma naprawdę wielką moc — wpływa na zachowanie naszej pociechy i modyfikuje je. Często nie potrzeba kosztownych terapii czy leków, ale wystarczy dostrzec postępy dziecka, jego talenty czy zwykłe starania. Łatwiej bowiem niestety przychodzi wytknąć to, co złe w zachowaniu, niż na chwilę skupić się na tym, co dobre i właściwe. Oczywiście chwalić należy z głową!

Czytaj więcej o Moc pochwały — czyli rozsądne chwalenie dziecka

w przedszkolu

Wszechstronny rozwój dziecka w przedszkolu

Edukacja przedszkolna ma ogromne znaczenie dla prawidłowego rozwoju człowieka, zdobywania kluczowych umiejętności oraz radzenia sobie w świecie. Dlatego tak istotne jest dokonanie świadomego wyboru placówki dla naszej pociechy, a nie poszukiwanie przechowalni na czas pracy rodzica. Każdy rok spędzony przez dziecko w przedszkolu to milowy krok w jego rozwoju ruchowym, emocjonalno-społecznym oraz poznawczym. Uwidaczniać się to powinno w zdobytych przez malucha umiejętnościach oraz doświadczeniach.

Istnieje kilka aspektów, na które należy zwrócić uwagę podczas poznawania przedszkola.

Wszechstronny rozwój dziecka w przedszkolu gwarantują:

Czytaj więcej o Wszechstronny rozwój dziecka w przedszkolu

Samodzielność 8/9-latka

8-letni człowiek z reguły jest bardzo samodzielny. Większość burzliwych procesów rozwojowych zakończył. Potrafi panować nad emocjami i zachowaniem. Coraz głębiej wrasta w struktury społeczne. Na dobre rozpoczyna naukę w szkole. Samodzielność 8/9-latka powinna wyraźnie zaznaczać się w jego codzienności.

W tym wieku dziecko bywa dumne z posiadanych przedmiotów, rzeczy osobistych i powinno dbać o nie prawidłowo. Kształtuje przecież swą indywidualność i odkrywa własne możliwości oraz motywacje do działania.

Poniżej umiejętności, jakie powinien opanować przeciętny 8-, 9-latek.

Czytaj więcej o Samodzielność 8/9-latka

Samodzielność 6/7-latka

Mały zuch tuż przed rozpoczęciem nauki szkolnej, może wykonać już naprawdę wiele. Wczesny wiek szkolny to niezwykle ważny okres w życiu dziecka. W jego otoczeniu dokonuje się wiele znaczących zmian, podejmowane są zupełnie nowe wyzwania oraz zobowiązania. Przede wszystkim 6- lub 7-latek staje przed podjęciem nowych ról społecznych (ucznia, kolegi) i zachowań (nauka, współpraca), które wymagają większej niż w wieku przedszkolnym samodzielności. Dziecko u progu szkoły potrafi korzystać z dotychczasowych doświadczeń, a samodzielność 6/7-latka coraz częściej przejawia się w działaniu zorientowanym na cel oraz w świadomym kierowaniu własną aktywnością. Dzięki kreatywności oraz potrzebie bycia kompetentnym mały uczeń w twórczy i aktywny sposób podchodzi do realizacji zadań i rozwiązywania napotkanych problemów.

Czytaj więcej o Samodzielność 6/7-latka

samodzielność 4/5-latka

Samodzielność 4/5-latka

Dziecko w wieku przedszkolnym posiada coraz większą sprawność i coraz rozleglejszą wiedzę o świecie. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie, aby stawało się coraz bardziej samodzielne. Motywować go to tego będzie środowisko rówieśników, jak i postawa opiekunów.
Gdy dziecko osiągnie wiek 4/5 lat, najważniejsze stają się umiejętności związane z jego bezpieczeństwem w świecie, a następnie z samoobsługą.

4-, 5-latek powinien:

  • znać swoje pełne dane (imię, nazwisko) oraz adres i numer telefonu opiekuna;
  • umieć nawiązać połączenie z odpowiednim numerem alarmowym lub 112;
  • wykonywać proste prace domowe jak sprzątanie, odkurzanie w łatwo dostępnych miejscach i porządkowanie stołu po posiłkach;
  • sprzątać swój pokój lub zabawki w miejscu do zabawy; Czytaj więcej o Samodzielność 4/5-latka

Samodzielność 2/3-latka

Stopniowe uczenie dziecka umiejętności życiowych jest bardzo ważne dla wzrostu jego samodzielności. W ten sposób rozwijane są wszelakie kompetencje i naturalna samomotywacja do podejmowania różnych działań. Jeśli maluszek uczy się samodzielności i dostrzega, jak wiele potrafi już sam — wzrasta jego zdrowe poczucie własnej wartości.

Co powinien umieć samodzielnie zrobić 2- i 3-latek? Jest to przecież czas, w którym dziecko zaczyna poznawać podstawowe umiejętności życiowe i wkracza często w świat rówieśniczy w przedszkolu.

Czytaj więcej o Samodzielność 2/3-latka

włączony telewizor przy zabawie

Telewizor w tle dziecięcego świata

Oglądanie telewizji jest bardzo łatwą i przyjemną formą spędzania czasu wolnego, a także coraz częstszą metodą na „uspokojenie dziecka”. Ruchome obrazki i dźwięk są bardzo atrakcyjne dla młodego odbiorcy i bardziej przyciągają uwagę niż rozmowa z rodzicem, przeglądanie książeczek, malowanie czy bieganie po podwórku.

Coraz więcej osób zdaje sobie sprawę, że nadmierne i długie oglądanie programów telewizyjnych przez dzieci jest szkodliwe. System nerwowy dziecka zostaje bowiem obciążony zbyt dużą ilością bodźców, które atakują układ słuchowy i wzrokowy, przez co zmuszony jest do nieustannej pracy, która prowadzi do jego zmęczenia. Często też emocje odczuwane przez dziecko podczas bajki bądź innego programu nie znajdują z kolei ujścia w formie ruchu, a niedojrzały układ nerwowy nie radzi sobie z ich nagromadzeniem. Może na tej drodze dojść do poważnych uszkodzeń, takich jak: zaburzenie koncentracji, trudności w skupieniu uwagi, drażliwość, nadpobudliwość. Czyż nie są to częste problemy wśród współczesnych dzieci? Czyż nie to właśnie utrudnia zdobywanie wiedzy, kontakty z rówieśnikami, a także porozumiewanie się w rodzinie? A co się dzieje, kiedy dziecko nie ogląda niczego w telewizji, ale bawi się obok włączonego odbiornika, często nie zwracając nawet na niego uwagi?

 

Czytaj więcej o Telewizor w tle dziecięcego świata

orzeł czy nielot

Orzeł czy nielot – kampania społeczna

Fundacja Rodzice Przyszłości prowadzi kampanię społeczną, która zwraca uwagę na zjawisko przemocy emocjonalnej wobec dzieci. Do szóstego roku życia dzieci bezkrytycznie przyjmują świat przedstawiony przez rodziców i wychowawców. Chcemy uświadomić rodzicom oraz wszystkim tym, którzy zawodowo lub po przyjacielsku zajmują się dziećmi, jak wielkie znaczenie ma sposób porozumiewania się z dzieckiem, przekazywania mu informacji, poleceń i opisywanie świata.

Czytaj więcej o Orzeł czy nielot – kampania społeczna

zasady bycia ojcem

6 podstawowych zasad bycia ojcem

Wychowanie dziecka traktujemy, jako jedno z najważniejszych życiowych zadań kobiety i mężczyzny. Podczas jego realizacji wymagane są aktywność i zaangażowania obojga rodziców i to już od pierwszych chwil życia potomka. Duży nacisk kładzie się ostatnio na prawidłową postawę ojca w procesie wychowawczym. Łatwo wymienić, że powinien on interesować się wszystkimi sprawami dziecka (nawet z pozoru błahymi), nie powinien go nigdy zawieść, nie wolno mu kłamać, powinien stanowić oparcie w każdej sytuacji. Ojciec jest bowiem ciągle obserwowany przez swoje dzieci, które na tej podstawie uczą się określonych zachowań, przejmują poglądy na różne tematy, poznają świat. Nie zawsze jednak prosto odnaleźć się w roli ojca-wychowawcy, który świadomie wspiera rozwój swojego dziecka. Ojcostwo to wielkie wyzwanie, a nie jest aż tak naturalne jak macierzyństwo. Dlatego warto poznać podstawowe zasady bycia ojcem.

Czytaj więcej o 6 podstawowych zasad bycia ojcem

rola ojca w rodzinie

Rola ojca w rodzinie

Mężczyzna i kobieta, z racji zachodzących w świecie przemian, funkcjonują dziś w innych warunkach niż chociażby 100 lat temu. Pojawiły się nowe zadania oraz nowe cele, tak w życiu zawodowym, jak i rodzinnym. Role matki i ojca są do siebie co raz bardziej zbliżone. Funkcja mężczyzny w domu, chociaż ewoluuje, to zachowuje jednak swoje podstawowe założenia i znaczenie.

Ojciec, to ktoś obecny na co dzień, ktoś, kogo bliskość bardzo cieszy (?)
I chociaż miłość ojcowska jest inna od miłości matki,
bywa ona dla dziecka nie mniejszym źródłem radości i szczęścia
(Józef Augustyn SJ)

Czytaj więcej o Rola ojca w rodzinie

Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły

Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły

Światowy bestseller Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły zawiera praktyczne ćwiczenia i wskazówki wspomagające, często niestety trudną, komunikację z dziećmi. Autorki ukazały najważniejsze zasady współpracy z dzieckiem i zaspokajania jego potrzeb. Do niczego przy tym nie nakłaniają, nie namawiają, tylko pokazują typowe scenki z życia i częste błędy dorosłych, udzielając od razu wielu porad okraszonych niezbędnymi informacjami.

Autorzy: Adele Faber i Elaine Mazlish

Zawarte w książce informacje ukazują świat, w którym nie każdy rodzic potrafi się odnaleźć, przeczuwając jednak, że coś idzie nie tak. Książka uczy, jak rozmawiać i dochodzić do porozumienia z dzieckiem, nie gwałcąc ani jego potrzeb, ani potrzeb jego rodziców. Co ciekawe, to wszystko zajęło naprawdę niewiele miejsca – książka nie jest gruba, ale zawarte w niej informacje są na wagę złota. Trudno o inną tak do bólu praktyczną książkę.

Do polskiego wydania dołączono suplement: „Doświadczenia rodziców polskich”, a do nowe wydanie poszerzono o posłowie „Nowe pokolenie”, które napisała Joanna Faber, córka jednej z autorek. Wychowana według metod przedstawianych w książce dzieli się doświadczeniami z dzieciństwa i wraz z rodzicami podejmuje wyzwania nowych czasów, szukając kolejnych rozwiązań.

Czytaj więcej o Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły

rodzicielstwo bliskości

Rodzicielstwo bliskości – z uczuciem i zrozumiem

Rodzicielstwo bliskości jest sztuką, która opiera się na głębokiej więzi emocjonalnej, jaką może być związane dziecko z jego opiekunami. Ta niesamowita więź ma olbrzymi wpływ na jakość życia dziecka.

Prawie każda mama dobrze rozumie jak trudne może być rodzicielstwo/macierzyństwo. Jego cienie dotykają mnóstwo kobiet (na całym globie) funkcjonujących w tej jakże istotnej roli — matki. W chwilach zniechęcenia nasza rodzicielska i wyjątkowa intuicja, instynkty ulegają storpedowaniu przez wszystkowiedzącą postawę. Pojawiają się natarczywe bitwy typu: ‘kto postawi dziś na swoim dziecko czy ja (rodzic)?’, doświadczamy kolejnych rujnujących batalii, które męczą i sprawiają, iż macierzyństwo przypomina katorżniczą pracę. Wszystkowiedząca postawa jest (niestety) podsycana przez osoby, treści stojące sztywno na czele straży chroniącej absolutne prawdy dotyczące procesu wychowawczego. Ta mało elastyczna straż występuje szczególnie często w osobach naszych mam, teściowych, koleżanek (i tego całego najazdu babińca), pojawia się także w mediach oraz wszelkiego rodzaju poradnikach. Czytaj więcej o Rodzicielstwo bliskości – z uczuciem i zrozumiem

family-457235 1280

Na czym polega rola matki?

Wiadomo, że matka jest wyjątkową postacią w życiu dziecka. Oczywiście w procesie wychowania rola matki jest tak samo istotna, jak ojca, niemniej warto sobie zdawać sprawę z różnic, jakie wiążą się z nimi. Matka jest tą osobą, która przez 9 miesięcy ma najbliższy kontakt z maleństwem i po urodzeniu bardzo szybko zaczyna rozumieć swoje dziecko. To między nią a niemowlakiem istnieje początkowo najsilniejsza więź. To na jej cechach biologicznych i psychicznych, zachowaniach ideowych, systemie wartości, na wzorcach postępowania zaczerpniętych z grupy społecznej, w której żyje, bazuje nowy człowiek w trakcie swego dorastania. Rodzice stanowią bowiem pierwszy punkt odniesienia w życiu dziecka.

Czytaj więcej o Na czym polega rola matki?

„Język niemowląt” i „Język dwulatka”

Książki „Język niemowląt” i „Język dwulatka” Tracy Hogg, dyplomowanej pielęgniarki i położnej oraz konsultantki w dziedzinie opieki nad małymi dziećmi (zaklinaczki dzieci), mogą stać się niezawodną pomocą w codziennych zmaganiach rodzicielskich. Zawierają przejrzyste porady poparte wieloletnimi obserwacjami, doświadczeniami i wiedzą przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

Autorzy: Tracy Hogg i Melinda Blau

Obie pozycje napisane są mądrze, z energią i entuzjazmem. Należy jednak pamiętać, iż nie są to instrukcje obsługi, ale poradniki sugerujące różne rozwiązania jednego problemu, podlegające modyfikacjom w zależności od dziecka. Autora uwrażliwia na to czytelnika-rodzica, przedstawiając charakterystykę poszczególnych typów osobowości maluchów. W swych książkach podaje wiele wskazówek na temat organizacji codziennych czynności domowych i opiekuńczo-wychowawczych oraz pomaga dzieciom (i rodzicom) zdobywać samodzielność. Na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się łatwiejsze, ale życie z maluchem może obalić wiele postanowień. Niemniej książki te stanowią podstawową pozycję w biblioteczce każdego rodzica i przy niejednym problemie okażą się niezastąpione. Czytaj więcej o „Język niemowląt” i „Język dwulatka”

magia zabawy

Magia zabawy – 3-5 lat

Zabawa pomaga dzieciom rozwijać się intelektualnie, emocjonalnie, estetycznie, ruchowo i duchowo. Uczy funkcjonowania w społeczeństwie i relacji z innymi. Kształtuje charakter i nastawienie do świata. Uczy życia. Oto cała magia zabawy.

Jak dzieci 3-5-letnie się bawią: Lepsza znajomość języka przemienia dzieci w tym wieku w małych gawędziarzy. Fantazjowanie, odgrywanie ról staje się bardziej rozwinięte i wyszukane. Dzieci mogą lepiej zrozumieć skomplikowane pojęcia, takie jak czas czy relacje między obiektami. Lepsze umiejętności motoryczne oznaczają, że są sprawniejsze fizycznie, zdolne do nauki jazdy na rowerku, potrafiące precyzyjnie rzucać i łapać piłkę.

Postępy te również pomagają dzieciom bawić się z innymi. Jest to czas, gdy wielu z nich zawiera pierwsze przyjaźnie.

Sposoby wspierania rozwoju przez zabawę

Czytaj więcej o Magia zabawy – 3-5 lat

rola zabawy

Rola zabawy w rozwoju dziecka

Zabawa jest naturalną formą aktywności dziecka charakterystyczną dla wieku przedszkolnego i wczesnoszkolnego. To jedna z najważniejszych „sił napędowych” rozwoju dziecka, odpowiadająca jego potrzebom. Zabawa jest działalnością wykonywaną dla przyjemności w ten sposób dostarcza dziecku zadowolenia, wielu przeżyć, emocji i doświadczeń. Rola zabawy jest zatem bardzo ważna. Natomiast gra jest to już zabawa ujęta w pewne reguły, zasady.

We współczesnej pedagogice, coraz więcej mówi się o roli zabawy i gier w rozwoju dziecka, i traktuje się je jako metody wychowawcze, które uczą, bawią, utrwalają poznawane treści, integrują grupę, pomagają w poznawaniu się uczestników, uczą zachowywania reguł, wpływają na dobrą atmosferę w grupie, podnoszą humor, dają poczucie wartości, radości, sukcesu, uczą przyjmowania niepowodzeń, zajmują czas, rozwijają zdolności, intelekt, kształtują osobowość, rozwijają kreatywność, zmuszają do poszukiwania nowych rozwiązań, rozwijają aktywność, dają relaks.

Czytaj więcej o Rola zabawy w rozwoju dziecka